ذره ذره کاندرین ارض و سماست
جنس خود را هر یکی چون کهرباست
زان که هر جنسی رباید جنس خویش
گاو سوی شیرِ نَر کی رو نهد

در محفل خود راه مده همچون منی
افسرده دل افسرده کند انجمنی را

«مولانا»